maandag 4 november 2013

Stress, hoe te genezen?

Een hele kleine verontschuldiging voor ik jullie ga teisteren met wederom een lange post. Hij is de moeite waard om te lezen, ik beloof het. De afgelopen tijd heb ik het door stress en door drukte echt veeeeeel te druk gehad om te bloggen. Heen en weer rennen tussen school, werk en vrienden (ohja, en mijn ouders/zusje die het leuk vinden als ik af en toe even kom kijken bij ze) schiet bloggen er vaak gewoon even bij in. Sorry. Ik zal jullie niet meer vergeten. Oké, waarschijnlijk wel, maar valse beloftes zijn ook beloftes toch?
Bron: Google

Vandaag eens geen post waarin ik merken afzeik, jongens afzeik of mijn leven afzeik. Nee, vandaag eens totaal wat anders. Nou ja, soort van.

Eerlijk is eerlijk, met de titel misleid ik jullie een beetje. Ik ben een echte stresskip en als ik eenmaal in mijn stressmodus zit kom ik er niet meer uit. Ik ga jullie wat tips geven die ik graag toepas, maar of ze ook echt helpen betwijfel ik, sinds ik nu nog steeds met trillende handen en tranen in mijn ogen zit te typen.

Je kent het wel. 23:58 en je moet nog dit en dit en dit doen voor je, je verslag kan inleveren, waarvan de deadline om stipt 00:00 is. De volgende ochtend heb je ook nog eens een tentamen waar je je veel te slecht op hebt voorbereid door het maken van dat stomme domme verslag waar je veel eerder aan had moeten beginnen, en je. kan. wel. janken. Zo'n avond had ik gisteravond. Nou ja, minus het verslag want die stress had ik vorige week. Gisteravond dacht ik mijn stress te voorkomen door om elf uur te stoppen met leren, een heerlijke hete douche te nemen (zo'n nét iets te hete weet je wel), goed zen te worden met kaarsjes op mijn kamer en nog even een boek te lezen. Toen ging mijn wekker om half 8 en begon het hele feest. Dit lukte niet, dat lukte niet, mijn sigaretten waren op - en voordat jullie daarover beginnen, je weet niet hoe het is. Niet rokers weten nou eenmaal niet hoe het is als je op een stresserige ochtend erachter komt dat je sigaretten op zijn. Maar goed, ik besloot toch nog even rustig te gaan zitten achter mijn laptopje om mijn broodje te eten en mijn Supdradyn *barf* te drinken. Daardoor had ik natuurlijk weer veel te weinig tijd om mijn make-up te doen, mijn haar te doen, leuke kleren uit te zoeken en naar de Appie te gaan om sigaretten te halen. Één groot stressfestijn dus. Een uur voordat ik weg moest zat ik al te huilen. Natuurlijk had ik hartstikke veel tijd over, dus ik besloot nog even langs de Appie te gaan. Gigantische rijen, terwijl ik binnen stond begon het kei-hard te regenen. Huilen dus.

Is al niet zo'n lekker begin van je dag, kan ik je vertellen. Dan zit je bij dat tentamen, helemaal klaar voor de start met je groene en je roze markers, je blauwe, zwarte, rode en groene pen, een flesje water en wat chocorozijnen op tafel, je krijgt het tentamen voor je bakkes en je hoofd wordt één grote warboel van chaos en stress. Huilbui nummer 2 voor vandaag. Nee, ik moest niet huilen tijdens mijn tentamen, was maar een grapje (ik wou het wel). Ik kan je wel vertellen dat ik niet vrolijk was toen ik naar buiten kwam. Na uren nabespreken met mijn klasgenoten (nooit doen, huilmoment nummer 3) ben ik naar huis gefietst (weer door de regen) en heb ik mezelf op de bank geïnstalleerd. Toen kwam in eens mijn idee om een zen-dagje te doen en jullie te vertellen hoe.

Stap 1: Relax, take it easy
Had ik maar een bad. Na zo'n stressvolle dag is het zo heerlijk om urenlang in je eigen viezigheid te gaan liggen dobberen. Maar nee, een hete douche is eigenlijk ook een prima idee. Ik ben zelf op de grond gaan zitten met mijn Rituals douchegel. Op één of andere manier geeft dat spul me altijd een kick, een beetje net als drugs. Helemaal in hogere sferen. En natuurlijk bijna flauwvallen als je weer opstaat na blijkbaar anderhalf uur op de grond gezeten te hebben. Sorry huisbaas.

Stap 2: Installeer jezelf op de bank/je bed
Vandaag mag je. Vandaag mag je echt onder je deken blijven liggen en er voor je gevoel nooit meer onderuit komen. Zet een goede (of slechte) film aan, of een serie, of the Valleys/Geordie Shore. Ik noem die expres niet bij series omdat ik niet zeker weet of ik het goed of slecht vind. Het is een soort moraal grijs gebied. Het is zo slecht dat ik het niet mag kijken, maar aan de andere kant is het zo'n gigantische guilty pleasure dat ik het wil noemen.

Stap 3: Laat je op je wenken bedienen
Als je nog thuis woont is deze stap makkelijk. "MAAAAAAAAAAAAAAAAM" is over het algemeen een makkelijk middel om te krijgen wat je wilt. Als je op jezelf woont is het wat moeilijker, maar zeker niet onhaalbaar. Koop een huisgenoot om met een tientje om de hele dag te doen wat jij zegt (even naar de Appie om Ben & Jerry's te halen en als je vraagt of hij/zij een lepel wilt pakken het ook gewoon doen). Zet een fles cola naast je neer met een glas, en je bent klaar. Je hoeft niet meer op te staan.

Stap 4: Leuke dingen
Als ik een echte stressdag gehad heb probeer ik deze altijd leuk af te sluiten. Avondje dansen met vriendinnetjes, avondje film kijken met een ander vriendinnetje (inclusief veel te veel wijn), of quality time met je vriend/vriendin, mocht je die in tegenstelling tot mij wel hebben.


Zo, zijn jullie al stressvrij? Ik niet namelijk.

Dikke kus!


P.S: Sorry voor de lange post. Wou even frustratie kwijt of iets in die trant. Voor de rest is het even handig om mede te delen dat ik (waarschijnlijk) voorlopig weinig tot geen outfit shit zal plaatsen. Mijn lieve, lieve iPhone heeft helaas een ander baasje gevonden (of ja, een ander baasje heeft mijn iPhone gevonden) en ik ben tijdelijk telefoonloos. Dus ook fotoloos. Komt goed! Ik strik mijn zusje + camera wel een keertje.

2 opmerkingen:

  1. Wat een heerlijke blogpost. En zo herkenbaar!
    Ik zit nu ook tot aan de nek, of nee, ondergedompeld, in de stress. Verschrikkelijk. Wou dat het al morgenavond was. Of het nooit morgenmiddag werd...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ah dit klinkt echt heel chill! Succes met leven zonder telefoon trouwens...

    BeantwoordenVerwijderen