I love.....

Yes, I love!

Links: Lippenbalsem / Rechts: Handcreme

Eens in de zo veel tijd loop ik eens naar binnen bij de Douglas. Gewoon, omdat ik het daar zo lekker vind ruiken, omdat ze bij de winkel in Utrecht ook een Mac counter hebben (hehe) en omdat ze vaak dit soort dingetjes in het assortiment hebben.

"I Love..." is een heerlijk meisjesachtig en fruitig merk. De verpakkingen zien er vrolijk en kleurrijk uit en als je de dop eraf haalt (of open maakt, whatever floats your boat) komt er een geur naar je neus toe drijven waar je spontaan verliefd op wordt. Ik heb twee producten van dit merk, een handcreme die naar bosbessen ruikt, en een lippenbalsem die naar bessen (frambozen en bramen) ruikt. Vooral de handcreme vind ik echt heerlijk. Sommige handcremes laten zo'n vervelende vettige laag achter op je handen, deze trekt in en voelt gewoon heel fijn en zacht. Het lippenbalsem moet ik nog even aan wennen. Dat komt denk ik omdat ik eigenlijk alleen Labello/Vaseline gebruik als ik geen lippenstift draag (wat bijna elke dag is). Het geurtje is voor mij een beetje nep en hij voelt ook niet echt super fijn. Hij trekt snel in mijn lippen, maar op een vervelende manier. Ze worden er niet zachter van, maar juist droog en ik krijg er allerlei velletjes door. Jammer!

Het fijnste aan deze producten heb ik tot het laatst bewaard. Ze zijn namelijk ontzettend gunstig voor je portemonnee! Hoera! Bij de Douglas ben ik gewend toch wel een flink prijskaartje te hebben bij de kassa, maar deze spulletjes vallen reuze mee. De handcreme was uit mijn hoofd €6, de lippenbalsems zijn €3 of €4.

De ruitjesbloes

Jas: Primark/Blouse: Urban Outfitters/Broek: Monki/Schoenen: Urban Outfitters

Zo, maar weer eens een outfit postje hé. Vorige week heb ik weer eens een bezoekje aan mijn ouderlijk front gewaagd, en mijn zusje was zo lief in de kou wat foto's te maken. Ik moet heel eerlijk zijn, als je de stad gewend bent kan het echt zo heerlijk zijn om je terug te trekken in de "natuur". Nou is Almere natuurlijk niet echt natuur, aangezien het compleet door mensen aangelegd is en het eigenlijk ook een beetje een stad is. Toch is het heel anders dan Utrecht. De sfeer is gemoedelijker in het dorp-achtige gedeelte waar ik vandaan kom, en vooral in de buurt van mijn ouders is er heerlijk veel groen. Ik zou mijn voorliefde voor steden echt voor geen goud willen omruilen voor een omgeving met natuur (voorlopig nog niet in ieder geval) maar af en toe is het fijn om je even te kunnen terugtrekken op een plek waar het 's nachts zo stil is dat je niet kan slapen van de stilte. Of waar je kan horen hoe de regen tegen je raam aan tikt. 

Kitten is niet zo gek op knuffel-time, maar het hoort er nou eenmaal bij als ik weer eens op bezoek ben.

 Ik heb overigens mijn haar weer geverfd! Terug naar bruin, yay. De rode gloed komt langzaam weer om de hoek kijken, maar ik ben in ieder geval van het gros van het rood af. Yay voor brunettes!

GUILTY PLEASURES

Een beetje laat, ik weet het. Toch wou ik de guilty pleasure tag nog even doen!

Film: World War Z

Ik ben echt een sucker voor apocolypse-movies. Deze is het meest recente voorbeeld. Ik kan echt intens genieten van het scenario waarin een groepje mensen overlevend is van een soort catastrofistische ramp, of een virus. Één held die met de eindoplossing komt, terwijl de hele wereld aan het vergaan is. Dit soort films zetten mij aan het denken. Dat ene kleine groepje overlevers, moeten die dan de hele wereld herpopuleren? Of wordt er gewerkt aan een nieuw medicijn om te zorgen dat de zombies weer levend worden? Jammer dat er nooit een vervolg is op dit soort films, met het technische verhaal achter hoe het allemaal in zijn werking gaat na afloop. 

Serie: The Valleys

Oooooh The Valleys... Heerlijk. De uitspraken... "You can't shag a personality mom!". En mijn persoonlijke favoriet: "I'm free, I'm single and I'm ready for my clit to tingle". Ik lig elke aflevering weer in een complete scheur. Of het echt een guilty pleasure is weet ik niet, want iedereen kijkt het. Ik ben van mening dat er twee groepen zijn die deze serie kijken. De groep die op deze mensen wilt lijken, en de groep die deze mensen gewoon compleet uitlacht. Ik hoor bij de tweede. 

Muziek: Tienermuziek

Dit is absoluut niks waar ik me voor schaam. Ik ben gek op catchy muziek (ook al lijkt het allemaal op elkaar). Als ik echt geen energie heb zet ik toch gewoon lekker bovenstaand nummer van One Direction op en dans ik het liefst door mijn kamer in mijn ondergoed. Hoort erbij. Blame it on the hormones. Hetzelfde geldt voor Taylor Swift. 

Food: ALLES

Ik ben echt een ontzettende veelvraat. Als ik openstond voor obesitas had ik elke dag pizza gegeten, en twee bussen Pringles, en een pak koekjes. En McDonalds. Hmm. 

Activiteit: TLC

Dat ik verslaafd ben aan Honey Boo Boo weten jullie al, maar dat mijn verslaving eigenlijk de hele zender TLC omvat nog niet. Ja, TLC. Het liefst de hele dag. Vooral de ontzettend slecht gereconstrueerde moordverhalen. *zap*

Absurde verzameling/aankoop: Gezichtsverzorging

Ik heb denk ik, zonder grappen, voor minimaal €200 aan crèmes en reinigingsproducten op mijn kastje staan. Oeps.

 

Mancrush: Dennis Storm

'Nuf said.

Kleding: Onesies

In dit rendier-gevaarte beweeg ik regelmatig in en rond het huis. Ik zou er niet zo snel in naar buiten gaan, maar voor binnen wil ik nooit meer iets anders. 

Hebben jullie ook guilty pleasures? Let me know!

xoxo

Review: JML Ayvo

Weer een huidverzorging update. Want ik heb weer wat nieuws! De JML Ayvo. Een reinigingsborstel voor je gezicht, maar dan in een prijsklasse waar je kaak niet van op de grond valt.

Ik sta regelmatig te kwijlen voor de Philips Visapure en de Clairsonic Mia. Onder de douche een minuutje lang zo'n borstel tegen je gezicht houden, weg is je make-up en je hele leven zou beter moeten zijn. Maar de prijzen, oh mijn hemel de prijzen. Die dingen zijn echt on-ge-lofelijk duur. Er was een tijdje een actie dat je bij een abonnement op de Vogue (geloof ik) korting kreeg op de Visapure. Zelfs dan kostte hij nog €70 en zat je een hele tijd vast aan de Vogue - want dat zouden we allemaal zo erg vinden ;).
Tot ik vorige week ineens een reclame van de Ayvo tegenkwam. Dezelfde beloftes als de dure apparaten, maar dan voor €20 en gewoon te koop bij de Blokker. Ik rennen natuurlijk.

De komst van dit apparaat kwam goed uit. Dit vooral omdat ik net vorige week mijn hele huidverzorging om heb gegooid. Waar ik eerst zweerde bij veel te vettige crème van de Etos waar ik echt enorm veel puisten van kreeg ben ik overgestapt op Biotherm. Je betaalt wat (een hele hoop) maar je hebt ook wat. Elke ochtend en avond smeer ik een lekker laagje op mijn gezicht, en onder de douche was ik mijn make-up eraf met een reinigingsgel van hetzelfde merk.

Bron: Google

De Ayvo komt met drie verschillende opzetstukken en een draagtasje. Toen ik hem kocht en het doosje openmaakte vond ik het een vrij chique apparaat voor die prijs, maar die illusie werd al compleet verbroken toen ik zag dat er 4 AA batterijen in moeten, en dat die niet inbegrepen zijn. Batterijen... Seriously? Ik had veel liever een oplader aan de netstroom gezien. Maar goed, €20 Emma, blijven ademen. De 3 opzetstukken. Eentje is een soort sponsje waar je een vochtinbrengende crème op zou kunnen aanbrengen die het dan in je gezicht zou masseren. Deze kan wat mij betreft gelijk de prullenbak in. Niet omdat het van slechte kwaliteit is of wat, maar omdat ik gewoon zo gewend ben om mijn moisturizer met mijn vingertoppen aan te brengen dat ik het niet op een andere manier zou willen doen. De andere twee opzetstukken hebben dezelfde werking, de reinigers. De witte kop is voor een normale huid, de wit met blauwe kop is voor een gevoelige huid (bijvoorbeeld mensen met een hele onregelmatige huid, die last hebben van eczeem of heel veel puistjes). Ik heb niet veel onregelmatigheden in mijn huid, maar ik heb wel een hele dunne huid die snel droog wordt. 

's Avonds onder de douche, want ik douche altijd 's avonds, breng ik de reinigingsgel van Biotherm aan op mijn gezicht. Hier zitten al exfolierende stukjes in, wat betekent dat het gelijk een soort hele milde scrub is. De Ayvo ligt heel prettig in de hand omdat het een soort ei vorm is, en de ronddraaiende kop is echt een sensatie voor je gezicht. De gel gaat schuimen, wat betekent dat de Ayvo zijn werk doet, en het is de bedoeling dat je een minuut lang over je gezicht gaat. Met wat schuim in je neus/mond/ogen daargelaten voelt mijn huid hierna echt über prettig. Heel zacht en glad. Wel is hij rood en voelt hij wat trekkerig. Het voelt niet per sé heel vervelend, maar het roept wel echt om een flinke laag moisturizer. Na een minuutje of wat trekt de roodheid weg en wordt je huid super zacht.

Mijn eindoordeel? 's Morgens zou ik hem niet zo snel gebruiken. Ik zie dit echt als een ritueel waarmee ik mijn make-up er heel grondig af kan halen, voor 's avonds dus. Daarbuiten vind ik het een heel eng idee dat je huid er wat rood van wordt. Stel je gaat een keertje net een halve minuut te lang door en je loopt de hele dag met een rode kop... Nee voor mij is dit echt een ritueel voor 's avonds. Dat buiten beschouwing gelaten vind ik dit voor €20 een hele fijne manier om mijn gezicht te reinigen!

Biotherm huidverzorging

Eens wat anders dan al dat gebruikelijke geneuzel over mode. Vandaag wil ik jullie graag inwijden in de wondere wereld van mijn huidverzorging.
Mijn hele leven lang heb ik dag en nachtcreme van de Etos gebruikt. Als ik een droge huid had smeerde ik fanatiek, dan kreeg ik puistjes en stopte ik er weer mee. Als het dan weer droog werd begon ik weer met smeren. Elke keer weer kreeg ik er puistjes van. Langzaam maar zeker ben ik steeds meer gaan kijken naar goede huidverzorging en wat veel meiden (waaronder ik) nou eigenlijk fout doen. Elke dag smeer ik gewoon weer mijn laagje bb-cream en mijn concealer op mijn gezicht, en maak het af met een laagje poeder. Ik denk dat iedereen wel snapt dat onze huid niet gemaakt is om dat te tolereren. Het hele medische praatje kan ik je niet geven, wel kan ik je vertellen hoe hard mijn huid erop achteruit is gegaan sinds ik wat meer make-up draag. Oneffenheden, rode vlekjes, puistjes zonder rede, noem het maar op.
Ineens kwam ik op een punt waarop ik het echt zat was. Ik wou mijn mooie huidje weer terug. Dus met mijn goede gedrag ben ik de Douglas binnen gewandeld, voor een fortuin aan huidverzorging uitgegeven en met een beetje een dubbel gevoel weer naar buiten gelopen.

Met dit ben ik naar buiten gekomen. Biotherm, een merk waar ik zelf al het één en ander over had gehoord, maar waar ik nog nooit echt actief naar had gekeken. Medewerkster bij de Douglas heeft een hele waslijst met dingen opgeschreven die belangrijk zouden zijn voor mij en mijn huid, en vanuit daar hebben we samen deze uitgekozen. Ook omdat de creme erg lekker ruikt en de reinigingsgel ook een exfoliant (een soort mini-peeling voor elke dag) is.

Van links naar rechts heb ik 3 mini's meegekregen. Een soort gel/serum voor onder mijn dagcreme, een mini van de reinigingsgel die ik heb, en een mini body lotion. Dan krijgen we de creme. Deze kan ik overdag en 's avonds gebruiken, ideaal dus. Deze creme kostte in de aanbieding 32 euro. De reinigingsgel is voor onder de douche, of in ieder geval in combinatie met water, en heeft dus wat deeltjes erin zitten waardoor het ook een exfoliant is.

Ik gebruik de producten nog niet lang genoeg om er een echt oordeel over te vellen, maar tot nu toe vind ik vooral de creme heel fijn. Ik krijg er een hele zachte huid van, en wonderbaarlijk genoeg geen puistjes. Mijn huid voelt niet trekkerig, heel soepel en gehydrateerd. Tot nu toe een aanrader dus!

Stress, hoe te genezen?

Een hele kleine verontschuldiging voor ik jullie ga teisteren met wederom een lange post. Hij is de moeite waard om te lezen, ik beloof het. De afgelopen tijd heb ik het door stress en door drukte echt veeeeeel te druk gehad om te bloggen. Heen en weer rennen tussen school, werk en vrienden (ohja, en mijn ouders/zusje die het leuk vinden als ik af en toe even kom kijken bij ze) schiet bloggen er vaak gewoon even bij in. Sorry. Ik zal jullie niet meer vergeten. Oké, waarschijnlijk wel, maar valse beloftes zijn ook beloftes toch?

Bron: Google

Vandaag eens geen post waarin ik merken afzeik, jongens afzeik of mijn leven afzeik. Nee, vandaag eens totaal wat anders. Nou ja, soort van.

Eerlijk is eerlijk, met de titel misleid ik jullie een beetje. Ik ben een echte stresskip en als ik eenmaal in mijn stressmodus zit kom ik er niet meer uit. Ik ga jullie wat tips geven die ik graag toepas, maar of ze ook echt helpen betwijfel ik, sinds ik nu nog steeds met trillende handen en tranen in mijn ogen zit te typen.

Je kent het wel. 23:58 en je moet nog dit en dit en dit doen voor je, je verslag kan inleveren, waarvan de deadline om stipt 00:00 is. De volgende ochtend heb je ook nog eens een tentamen waar je je veel te slecht op hebt voorbereid door het maken van dat stomme domme verslag waar je veel eerder aan had moeten beginnen, en je. kan. wel. janken. Zo'n avond had ik gisteravond. Nou ja, minus het verslag want die stress had ik vorige week. Gisteravond dacht ik mijn stress te voorkomen door om elf uur te stoppen met leren, een heerlijke hete douche te nemen (zo'n nét iets te hete weet je wel), goed zen te worden met kaarsjes op mijn kamer en nog even een boek te lezen. Toen ging mijn wekker om half 8 en begon het hele feest. Dit lukte niet, dat lukte niet, mijn sigaretten waren op - en voordat jullie daarover beginnen, je weet niet hoe het is. Niet rokers weten nou eenmaal niet hoe het is als je op een stresserige ochtend erachter komt dat je sigaretten op zijn. Maar goed, ik besloot toch nog even rustig te gaan zitten achter mijn laptopje om mijn broodje te eten en mijn Supdradyn *barf* te drinken. Daardoor had ik natuurlijk weer veel te weinig tijd om mijn make-up te doen, mijn haar te doen, leuke kleren uit te zoeken en naar de Appie te gaan om sigaretten te halen. Één groot stressfestijn dus. Een uur voordat ik weg moest zat ik al te huilen. Natuurlijk had ik hartstikke veel tijd over, dus ik besloot nog even langs de Appie te gaan. Gigantische rijen, terwijl ik binnen stond begon het kei-hard te regenen. Huilen dus.

Is al niet zo'n lekker begin van je dag, kan ik je vertellen. Dan zit je bij dat tentamen, helemaal klaar voor de start met je groene en je roze markers, je blauwe, zwarte, rode en groene pen, een flesje water en wat chocorozijnen op tafel, je krijgt het tentamen voor je bakkes en je hoofd wordt één grote warboel van chaos en stress. Huilbui nummer 2 voor vandaag. Nee, ik moest niet huilen tijdens mijn tentamen, was maar een grapje (ik wou het wel). Ik kan je wel vertellen dat ik niet vrolijk was toen ik naar buiten kwam. Na uren nabespreken met mijn klasgenoten (nooit doen, huilmoment nummer 3) ben ik naar huis gefietst (weer door de regen) en heb ik mezelf op de bank geïnstalleerd. Toen kwam in eens mijn idee om een zen-dagje te doen en jullie te vertellen hoe.

Stap 1: Relax, take it easy
Had ik maar een bad. Na zo'n stressvolle dag is het zo heerlijk om urenlang in je eigen viezigheid te gaan liggen dobberen. Maar nee, een hete douche is eigenlijk ook een prima idee. Ik ben zelf op de grond gaan zitten met mijn Rituals douchegel. Op één of andere manier geeft dat spul me altijd een kick, een beetje net als drugs. Helemaal in hogere sferen. En natuurlijk bijna flauwvallen als je weer opstaat na blijkbaar anderhalf uur op de grond gezeten te hebben. Sorry huisbaas.

Stap 2: Installeer jezelf op de bank/je bed
Vandaag mag je. Vandaag mag je echt onder je deken blijven liggen en er voor je gevoel nooit meer onderuit komen. Zet een goede (of slechte) film aan, of een serie, of the Valleys/Geordie Shore. Ik noem die expres niet bij series omdat ik niet zeker weet of ik het goed of slecht vind. Het is een soort moraal grijs gebied. Het is zo slecht dat ik het niet mag kijken, maar aan de andere kant is het zo'n gigantische guilty pleasure dat ik het wil noemen.

Stap 3: Laat je op je wenken bedienen
Als je nog thuis woont is deze stap makkelijk. "MAAAAAAAAAAAAAAAAM" is over het algemeen een makkelijk middel om te krijgen wat je wilt. Als je op jezelf woont is het wat moeilijker, maar zeker niet onhaalbaar. Koop een huisgenoot om met een tientje om de hele dag te doen wat jij zegt (even naar de Appie om Ben & Jerry's te halen en als je vraagt of hij/zij een lepel wilt pakken het ook gewoon doen). Zet een fles cola naast je neer met een glas, en je bent klaar. Je hoeft niet meer op te staan.

Stap 4: Leuke dingen
Als ik een echte stressdag gehad heb probeer ik deze altijd leuk af te sluiten. Avondje dansen met vriendinnetjes, avondje film kijken met een ander vriendinnetje (inclusief veel te veel wijn), of quality time met je vriend/vriendin, mocht je die in tegenstelling tot mij wel hebben.


Zo, zijn jullie al stressvrij? Ik niet namelijk.

Dikke kus!


P.S: Sorry voor de lange post. Wou even frustratie kwijt of iets in die trant. Voor de rest is het even handig om mede te delen dat ik (waarschijnlijk) voorlopig weinig tot geen outfit shit zal plaatsen. Mijn lieve, lieve iPhone heeft helaas een ander baasje gevonden (of ja, een ander baasje heeft mijn iPhone gevonden) en ik ben tijdelijk telefoonloos. Dus ook fotoloos. Komt goed! Ik strik mijn zusje + camera wel een keertje.